Vermeulen Art Gallery
De Zodde 20
1231 MB Loosdrecht
Entree € 12,00
Aanvang 15.00 uur.
Er zijn slechts 50 plaatsen beschikbaar: s.v.p. telefonisch 035 582 17 30 of per email reserveren.
Email: info@vermeulenart.nl
PROGRAMMA
Felix Mendelssohn (1809-1847)
Strijkkwartet nr.2 in a klein op.13
- Adagio – Allegro vivace
- Adagio non lento
- Intermezzo: Allegretto con moto – Allegro di molto
- Presto – Adagio non lento
1. Adagio-Allegro vivace
Het eerste deel van dit strijkkwartet is door de nog jonge Mendelssohn geschreven kort na de dood van Ludwig van Beethoven. Hier verwijst hij naar de late strijkkwartetten van zijn voorganger, alhoewel deze werken destijds nauwelijks waren gepubliceerd. In het Adagio citeert hij uit zijn lied “Ist es Wahr?”, zoals Beethoven in zijn opus 135 “Muss es sein” aanhaalde.
Na deze inleiding volgt een tumultueus Allegro vivace in dramatische stijl.
2. Adagio non lento
Dit deel is een‘Lied ohne Worte’ gecombineerd met een chromatische fuga, eindigend in een culminatie van deze twee elementen.
3. Intermezzo
Het intermezzo is een eenvoudige en lyrische melodie in feeërieke stijl die typerend is voor de componist, gevolgd door een scherzo, om daarna weer terug te keren naar de openingsmelodie.
4. Presto – Adagio non lento
Het furieuze begin van het laatste deel doet onmiddellijk weer denken aan Beethoven’s late strijkkwartetten, en hier wel met name aan opus 132 met de tremoli en recitatieven. Mendelssohn was de eerste componist die experimenteerde met deze vorm door het openingsdeel tevens te gebruiken als afsluiting van het geheel.
Frank Bridge (1879-1941)
Three Idylls
1. Adagio molto espressivo
2. Alegretto poco Lento
3. Allegro con moto
De Three Idylls voor strijkkwartet die de Britse componist Frank Bridge in 1906 componeerde waren opgedragen aan de Australische Ethel Elmore Sinclair, met wie hij de lessenaar deelde in het schoolorkest van de Royal College of Music in Londen. Een jaar later trad het idyllische paar in het huwelijk. Het eerste deel wordt gekenmerkt door melancholieke stemming, waarbij ter afwisseling een episode met Zuid-Amerikaanse swing is te horen. Het thema met een wat dromerig karakter uit het tweede deel is door zijn leerling Benjamin Britten later als eerbetoon gebruikt voor zijn populaire werk voor strijkorkest: ‘Variations on a theme by Frank Bridge’. In de opgewekte laatste idylle maakt Bridge alvast de weg vrij in compositiestijl voor zijn latere opvolgers, waaronder George Gershwin.
Astor Piazzolla (1921-1992)
Tango Ballet
arr.: José Bragato
1. Tempo di Tango
2. La Calle
3. Encuentro – Olvido, Lento
4. Cabaret
5. Soledad, Lento
6. Allegro
7. Coda
De Argentijnse componist en bandoneonspeler Piazzolla heeft wereldwijd de tango met zijn ‘Tango Nuevo’ nieuw leven ingeblazen. In ons land heeft de bandeonist Carel Kraayenhof grote populariteit gekregen met zijn versie van Adios Nonino tijdens het koninklijk huwelijk van het echtpaar Willem Alexander en Maxima. Het Tango Ballet is een kleurrijk werk voor strijkers en bestaat uit diverse werken uit het oeuvre van de componist: